piątek, 8 lutego 2013

Cechy fizyczne


Hej kochani, mamy coraz więcej obserwatorów i wejść na bloga.
Dziękujemy! Miło nam pisać i wiedzieć, że ktoś czyta nasze posty.
Jest coraz więcej komentarzy. Na razie same pozytywne.
Także jeszcze raz dziękuje w imieniu moim, Alice i Belli.
Ja dodaje kolejny post w moim "cyklu" o wilkołakach.
Mam nadzieje, ze dowiecie się czegoś nowego lub przypomnicie sobie coś ciekawego ;)
Miłego czytania :)

Cechy Fizyczne
WYGLĄD:
Wilkołaki Quileutów są bardzo podobne o normalnych wilkołaków, lecz kilkakrotnie większe. Przeciętny wilkołak jest wysoki jak koń, lecz ma znacznie większą masę ciała. Przewyższa normalnego wilka nie tylko wielkością, lecz również nadzwyczajną szybkością i siłą. Zęby i pazury wilkołaków są dość sile i ostre, by wyrządzić krzywdę nawet wampirowi; wilkołaki potrafią również biegać tak szybko jak wampiry (Podobnie wśród ludzi, istnieją wilki, które biegają szybciej niż reszta). W swej ludzkiej postaci wilkołaki są silniejsze i szybsze od ludzi, ale bez przemiany nie są w stanie ścigać wampirów.
Sierść wilkołaków może przybierać różne odcienie brązu i szarości, może również być czarna. Długość włosów danego członka plemienia warunkuje długość okrywy włosowej jego zwierzęcej postaci, na przykład ktoś, kto jako człowiek ma długie włosy, będzie miał również dłuższą sierść jako wilk.

ZDOLNOŚCI
Wzrok:
Wzrok wilkołaka jest ponad dziesięciokrotnie lepszy od ludzkiego i dwa razy lepszy niż wzrok ptaków drapieżnych. Normalny człowiek zauważy wampira, jeśli wie, czego szuka, lecz wilkołak, nawet w ludzkiej postaci, widzi znacznie więcej niż bladą skórę i charakterystyczny kolor oczu. Wilkołak widzi wampiry jako istoty błyszczące i kanciaste, przypominające poruszające się kryształy.
Powonienie:
Podobnie jak zwykłe wilki i inne drapieżniki wilkołaki mają wyostrzony węch. I tu ciekawostka: wampiry mają charakterystyczny zapach, na który wilkołaki są szczególnie wyczulone, zarówno w ludzkiej, jak i zwierzęcej postaci. Ogólnie rzecz biorąc, palący, nieco słodkawy zapach wampira jest dla wilkołaka nie do zniesienia, niemalże do bólu. Każdy wampir, oczywiście, ma swój własny zapach i wilkołaki potrafią doskonale różnicować zapach poszczególnych wampirów. Mogą wyczuć taki zapach ze znacznej odległości, rozpoznają go też, wąchając przedmiot, którego dotknął wampir.
Prędkość:
Wilkołaki Quileutów poruszają się z ogromną prędkością. Potrafią prześcignąć nawet samochód lub motocykl. Wyjątkowo sprawne wilkołaki biegają szybciej niż wampiry. W ludzkiej postaci są szybsze i bardziej wytrzymałe niż normalni ludzie.
Telepatia:
Wilkołaki żyją w watahach. Podczas walki i polowania współpraca przynosi najlepsze rezultaty. W zwierzęcej postaci członkowie sfory potrafią odczytywać nawzajem swoje myśli. Każdy członek sfory słyszy, co myślą pozostali. Telepatyczna komunikacja pozwala im działać jako jedność  - dzięki temu potrafią w jednej chwili skoordynować swoje działania i poruszać się w doskonałej harmonii. Prawdziwa siła watahy to nie sprawność czy moc każdego wilka z osobna, lecz umiejętność działania razem, jako zgrany zespół.
Ta umiejętność współdziałania ma jednak swoją cenę. W zwierzęcej postaci wilkołaki nie mają prywatności. Wszystkie myśli, choćby najbardziej ulotne lub pozorne nieistotne, są przekazywane tym członkom sfory, którzy w danym momencie też przybrali zwierzęcą postać. Uczucia również są przekazywane telepatycznie – nawet te najbardziej osobiste lub wstydliwe.
Jeśli w jednym czasie istnieje więcej niż jedna wataha, wilkołaki z jednej sfory nie mogą się porozumiewać telepatycznie z członkami drugiej. Jedynymi wyjątkami są samce Alfa, czyli przywódcy każdej watahy. Alfa sam decyduje, czy chce się dzielić własnymi myślami z innym przywódcą; może również wybierać, które myśli  uczucia tym sposobem przekaże; komunikacja odbywa się zatem na tych samych zasadach co zwyczajna wymiana zdań.
Gojenie się ran:
Rany wilkołaków goją się niezwykle szybko, zarówno tych o postaci ludzkiej, jak i zwierzęcej. U rannego wilkołaka natychmiast rozpoczyna się proces gojenia. Lekkie obrażenia goją się w zlewie kilka sekund. Poważniejsze urazy takie jak złamania kości, zwykle potrzebują kilku dni. Wilkołaki nie są niezniszczalne i choć łatwiej zabić wilkołaka niż wampira, i tak potrzeba nadludzkiej siły i sprawności, by wyrządzić mu krzywdę.
Wyjątkiem jest wampirzy jad. W organizmie wilkołaka – czy to w ludzkiej, czy to zwierzęcej postaci – wampirzy jad nie uruchamia procesu przemiany w wampira. Działa jak trucizna, która opóźnia procesy gojenia się ran. Sam jad nie zabije zdrowego wilkołaka, ale w połączeniu z innymi urazami może prowadzić do śmierci.
Śmiertelność:
Po pierwszej przemianie wilkołak zaczyna się bardzo szybko starzeć i wkrótce osiąga wiek dojrzały, czyli mniej więcej dwadzieścia pięć lat. Wówczas, jeśli regularnie się przeistacza w wilka, przestaje się starzeć. Może zdecydować, że chce już zawsze tak żyć, dzięki czemu będzie praktycznie nieśmiertelny jak wampir. Większość Quileutów w którymś momencie przestaje się przeobrażać  - wolą się zestarzeć i umrzeć, tak jak rodzina i przyjaciele. Kiedy wilkołak w ogóle zrezygnuje  z przeobrażenia się, zaczyna się powoli starzeć, aż dorówna normalnym ludziom. 

Małe ogłoszenie. Czy chcielibyście, żebym dodała historie wszystkich wilkołaków Quileutów i członków plemienia ?
Piszcie w komentarzach :)

Rose

2 komentarze: