Cześć!
Dzisiaj coś o wampirach.
Myślę, że warto przeczytać tą ciekawostkę :)
Styl życia i psychologia wampirów
Choć wampiry mogą wieść różny tryb życia, najczęściej
wybierają nomadyzm, czyli ciągłe wędrówki. Większość wampirów często podróżuje,
nigdy nie osiedlając się na stałe w jednym miejscu. Pomaga im to ukryć się
przed ciekawskimi spojrzeniami ludzi. Jeśli na danym terenie zniknie zbyt wiele
osób, mieszkańcy mogą nabrać podejrzeń i zacząć gadać, a to z kolei zwróci
uwagę Volturich. Poza tym, jeżeli wampir utrzymuję regularne kontakty z ludźmi,
w końcu ktoś zauważy, że wampir się nie starzeje. Inny powód to nuda – wampiry
żyją tak długo, że wiele z nich ciągle szuka nowości.
Istnieje kilka
wyjątków od tej zasady. Niektóre grupy maja stałe lub prawie stałe miejsca
zamieszkania. Aby taka sztuka się udała, wampiry muszą się dobrze kamuflować.
Jeśli członkowie grupy chcą uniknąć podejrzeń i nie zwracać na siebie uwagi
Volturich, muszą być ostrożni. A, jak wiadomo, większości wampirów nie zależy
na rozgłosie.
Czynniki wiążące grupę:
Grupa składa się najczęściej z dwóch członków. Cechą
niezmiennej natury wampirów jest również to, że łączą się na całe życie. Kiedy
się zakochają, uczucie nigdy nie słabnie. Z zasady tylko więź między partnerami
jest silniejsza od współzawodnictwa o krew. Większe grupy są mniej stabilne i
nietrwałe – zwykle rozpadają się z powodu wewnętrznych konfliktów .
Kolejną siłą
wiążącą, która w przeciwieństwie do romantycznej miłości może utrzymać
stabilizację w grupie, jest ambicja. Wampiry z natury lubią współzawodnictwo, a
niektórym z nich udało się tę skłonność
podporządkować wyższemu celowi, jakim jest zjednoczenie wielu osobników w
bezpieczną grupę. Takimi wampirami kieruję głównie pogoń za władzą. Rumunom
udało się to jako pierwszym i to na całkiem długo.
Trzecią i
najrzadziej występującą siłą budującą więzi w grupie jest sumienie wampirów.
Bardzo niewiele wampirów rodzi się z szacunkiem dla ludzkiego życia lub rozwija
go w sobie w późniejszym czasie. Wampiry słyną z konsumpcji ludzkiej krwi i
mało kto w ogóle kwestionuje tę ich cechę. Pragnienie picia ludzkiej krwi
wydaje się nie odparte. Jednak te wampiry, które uczą się cenić ludzkie życie
mimo swej natury, mogą żywić się krwią zwierzęcą ; czasami nazywa się ich
wegetarianami . Zwierzęca krew nie pociąga wampirów, więc jest to trudna dieta.
Tę, którym udaje się ją utrzymać, doświadczają pewnych wynikających z niej
korzyści : jeśli nie piją ludzkiej krwi, znika ich zamiłowanie do
współzawodnictwa. Mogą wtedy tworzyć głębsze związki, oparte na miłości, a nie
tylko na poczuciu wspólnoty. Słabe przymierze łączące daną grupę zastępuję
zatem silna więź przypominająca miłość w rodzinie.
Zemsta
Kolejną dominująca cechą wampirów, obok zdolności do
tworzenia silnej romantycznej więzi i intensywnej chęci rywalizacji, jest
mściwość. Ona również wynika z niezmiennej wampirze natury. Wampir nie wybacza,
nie godzi się z urazą lub krzywdą, która go spotkała. Najczęstszym przykładem
wampirze zemsty jest odwet po stracie partnera. Wampir nigdy się z niej nie
otrząśnie. Nie spocznie, dopóki osoba odpowiedzialna za śmierć partnera (zazwyczaj
jest to inny wampir, gdyż potrzeba naprawdę ogromnej siły, żeby unicestwić
wampira) nie zginie. To uczucie może przetrwać całe wieki, a żądza zemsty przez
ten czas nie maleje.
Myślę, że ciekawy temat. Alice
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz