Wilkołaki z plemienia Quileutów

Cześć!

Dziś dodam bardzo interesujący post. 

Wilkołaki z plemienia Quileutów i dziedziczenie genu Tahy Akiego są bez wątpienia ciekawym tematem.

Mam nadzieję, że z tego postu dowiecie się czegoś nowego :)

Wilkołaki z plemienia Quileutów

Choć Quileuci nazywają się wilkołakami, nie są nimi w rozumieniu tradycyjnych podań. W rzeczywistości są istotami zmiennokształtnymi, które przybierają postać wilków. W przeciwieństwie do Dzieci Księżyca dojrzałe wilkołaki Quileutów mogą zmieniać kształt w dowolnym momencie, a w zwierzęcej postaci zachowują cechy swej osobowości oraz zdolność myślenia jak człowiek – kierują się więc rozsądkiem. Wilkołaki Quileutów uważają się za obrońców ludzi. Wampiry uważają za wrogów, nie tylko swoich, lecz również ludzkich.

Dziedziczenie

Nie każdy członek plemienia Quileutów może stać się wilkołakiem. Tylko potomkowie w linii prostej pierwszego zmiennokształtnego, Tahy Akiego, rodzą się z genem, który umożliwia im któregoś dnia przemianę w wilkołaka. Pierwsza przemiana ma miejsce między rozpoczęciem okresu dojrzewania a mniej więcej dwudziestym piątym rokiem życia i jest uwarunkowana dwoma czynnikami: dziedziczeniem i bliskością wampirów.

Ludzie, którzy pochodzą z linii prostej od Tahy Akiego, rodzą się  dwudziestoma czterema parami chromosomów, a nie z dwudziestoma trzema. Kiedyś wierzono, że dodatkowe chromosomy mogą być przekazywane tylko męskim potomkom, ale teraz wiadomo już, że to nieprawda: w Zaćmieniu pojawia się pierwsza kobieta, która stała się wilkołakiem.

Dodatkowy chromosom nie będzie miał żadnego wpływu na nosiciela, jeżeli w krytycznym okresie między rozpoczęciem dojrzewania a dwudziestym piątym rokiem życia w pobliżu nie pojawią się żadne wampiry. Jeśli potencjalny wilkołak nie ma w tym okresie do czynienia z wampirami, przemiana nigdy nie nastąpi. To zapach wampira uruchamia reakcję w organizmie, a potencjalny wilkołak nie musi wcale wampira widzieć ani dotykać – wystarczy, że poczuje jego zapach.

OZNAKI ZBLIŻAJĄCEJ SIĘ PRZEMIANY:

Jeśli zostaną spełnione oba warunki przemiany, członek plemienia przechodzi szereg zmian fizycznych i psychicznych. Po pierwsze, zaczyna niezwykle szybko rosnąć – dotyczy to zarówno wzrostu jak i masy ciała. U kobiet zmiany fizyczne nie są aż tak zauważalne. Zarysowują się u nich mięśnie, nie tyją natomiast ani nie rosną w wzwyż. Zarówno mężczyźni, jaki i kobiety doświadczają nagłego wzrostu temperatury ciała, którego nie przeżyłby normalny człowiek. Jednocześnie zaczynają się niesamowite huśtawki nastrojów oraz krótkie nagłe ataki gniewu. Kiedy przemiana jest tuż-tuż, człowiek zaczyna drżeć pod wpływem takiego napadu szału.

PRZEMIANA:

Jeśli człowiek nie zdoła się uspokoić, w ciągu zaledwie kilku sekund po rozpoczęciu drgawek dochodzi do pierwszej przemiany. Dopóki wilkołak nie nauczy się kontrolować swoich reakcji,

przemiany są wywoływane przez gniew. Sama przemiana trwa tylko chwilę i dokonuje się gwałtownie, bez formy przejściowej, w której wilkołak wyglądałby jak coś pomiędzy człowiekiem a wilkiem. Wilk ma czterokrotnie większą masę ciała niż człowiek, więc dla osoby postronnej przemiana może wyglądać jak eksplozja, ponieważ człowiek w okamgnieniu zmienia się w olbrzymiego wilka. To wrażenie może zostać spotęgowane, jeśli wilkołak nie zdążył przedtem zdjąć ubrania; materiał pęka z powodu ogromnej siły, jaka działa podczas przemiany. Samo przeistoczenie jest ciche, lecz zwykle towarzyszy mu trzask rozrywanych ubrań.

Młode wilkołaki często nie potrafią jeszcze kontrolować swej przemiany i przeistaczają się w wilki za każdym razem, kiedy coś je rozzłości. Ta nieprzewidywalność w połączeniu z olbrzymim rozmiarem postaci zwierzęcej i gwałtownym przebiegiem samego procesu przemiany sprawiają, że wilkołak jest niebezpieczny dla każdego człowieka będącego w pobliżu podczas procesu przeistoczenia. Jeżeli człowiek znajdzie się zbyt blisko przeobrażającego się wilkołaka , może przypadkiem odnieść obrażenia lub nawet zginąć.

Z czasem młode wilkołaki zyskują coraz większą kontrolę nad procesem przemiany; mają czas, by zdjąć ubranie i uchronić je przed zniszczeniem podczas procesu przeistoczenia. Większość wilkołaków nosi ze sobą rzemień, aby przed przemianą przywiązać sobie ubrania do nóg.

W miarę jak zdobywają coraz większe doświadczenie, udaje im się zapanować na momentem i przebiegiem zmiany postaci. 

Rosalie

P.S. Bierzcie udział w konkursie ;)